Zasady etyki doradców podatkowych wynikają z ogólnych norm moralnych i uregulowań prawnych. Zasady etyki obowiązują wszystkich doradców podatkowych i kandydatów odbywających praktyki przed wpisaniem na listę doradców podatkowych. Poniżej prezentujemy najważniejsze z nich:

Obowiązkiem doradcy podatkowego jest przestrzeganie zasad etyki.
• Doradca podatkowy strzeże godności zawodu oraz dba o jego ochronę.
• Doradca podatkowy powinien kierować się dobrem swoich klientów, poszanowaniem obowiązków wynikających z uczciwości, godności i dobrych obyczajów.
• Doradca podatkowy podejmuje czynności zawodowe w celu ochrony interesów klienta, jednakże ta ochrona nie może usprawiedliwiać naruszenia zasad etyki i godności zawodu.
• Doradca podatkowy wykonuje czynności zawodowe według najlepszej woli i wiedzy, w sposób rzetelny, z zachowaniem należytej staranności.
• Obowiązkiem doradcy podatkowego jest stałe podnoszenie kwalifikacji zawodowych.
• Doradca podatkowy wykonuje zawód w sposób niezależny. W swoich decyzjach podlega jedynie przepisom prawa i zasadom etyki doradców podatkowych. Nie narusza to obowiązków wynikających ze stosunku pracy.
• Doradca podatkowy nie może: a) świadczyć usług w sprawie, w której występował uprzednio jako pracownik organu administracji publicznej, pracownik sądu lub sędzia, b) wykorzystywać lub powoływać się na jakiekolwiek osobiste stosunki w organach skarbowych, urzędach, instytucjach i sądach, w szczególności w celu uzyskania zlecenia.
• Doradca podatkowy nie może łączyć funkcji członka Państwowej Komisji Egzaminacyjnej ds. Doradztwa Podatkowego z uczestnictwem w jakiejkolwiek formie kształcenia mającego na celu przygotowanie do egzaminu na doradcę podatkowego, w tym także jako organizator bądź właściciel czy współwłaściciel firmy organizującej szkolenia w tym zakresie.
• Doradca podatkowy ma obowiązek zachować w tajemnicy wszelkie fakty i informacje, jakie powziął w związku z wykonywaniem zawodu, z wyjątkiem przypadków przewidzianych w odrębnych ustawach. Obowiązek zachowania tajemnicy, o którym mowa wyżej, obejmuje wszystkie uzyskane przez doradcę podatkowego informacje, w szczególności zawarte w materiałach utrwalonych w jakiejkolwiek formie.
• Doradca podatkowy obowiązany jest zabezpieczyć przed ujawnieniem lub niepożądanym wykorzystaniem wszystko, o czym dowiedział się w związku z wykonywaniem czynności zawodowych.
• Doradca podatkowy jest zobowiązany do stosowania procedur chroniących dane w każdej postaci, w tym również elektronicznej, przed zniszczeniem, zmianą lub dostępem osób niepowołanych.
• Obowiązek zachowania tajemnicy zawodowej jest nieograniczony w czasie i trwa także po ustaniu stosunku prawnego, na podstawie którego doradca podatkowy wykonywał czynności zawodowe. Obowiązek zachowania tajemnicy obowiązuje również po zaprzestaniu wykonywania zawodu doradcy podatkowego albo skreśleniu z listy doradców podatkowych. Obowiązek, ten dotyczy w szczególności wszelkich materiałów i dokumentów w postaci papierowej, elektronicznej, magnetycznej lub innej, stanowiących akta doradcy podatkowego, niezależnie od miejsca, w którym się znajdują. Doradca podatkowy jest obowiązany w związku ze świadczeniem usług do zapewnienia przestrzegania tajemnicy, przez osoby uczestniczące w świadczeniu tych usług.
• Doradca podatkowy nie powinien powoływać na świadka innego doradcy podatkowego w celu ujawnienia wiadomości uzyskanych w związku z wykonywaniem zawodu w przypadku, gdy nie uzyskał uprzednio pisemnej zgody tego doradcy podatkowego.
• W przypadku przeszukania w lokalu, w którym doradca podatkowy wykonuje zawód lub w mieszkaniu prywatnym doradcy podatkowego, jest on obowiązany żądać uczestniczenia w tej czynności przedstawiciela samorządu doradców podatkowych.
• Doradcy podatkowi są zobowiązani do stałego podnoszenia kwalifikacji zawodowych.
• Doradca podatkowy powinien informować klienta o przebiegu sprawy i jej wyniku.
• Doradca podatkowy ma obowiązek informować klienta o przysługujących mu środkach odwoławczych od orzeczenia kończącego postępowanie w danej instancji.
• Doradca podatkowy może zaniechać wniesienia środka odwoławczego tylko na żądanie lub za zgodą klienta, wyrażone w miarę możliwości na piśmie.